شکفد لالــــــه ی رنگیـــــــــــن مــــــراد
غنچه ی ســــرخ فروبستـــــه ی دل باز شود
مــن نگویم که بــــــــهاری کـــــــه گذشت آید باز
روزگــــــــــاری کــه بـــــــه سر آمـــــده آغـــــاز شود
روزگــــــــــــار دگـــــــــــری هست و بـــــــهاران دگــــــر
شاد بــــــــــودن هنـــر است,شادکردن هنــــــــــری والاتــر
لیــــــک هــــــــرگــــز نپسنـــــــــــــــدیم بـــــــــه خویــــــــــش
کـــــــه چـــــــــو یــــــک شکلک بـــــــــــــی جـــــــــان شب وروز
بـــــــــی خبــــــــــر از همـــــــــــه , خنـــــــــــدان باشیـــــــــــم
بی غمی درد بزرگـــــــــی ست کـــــه دور ازمـــــــــا بــــــــاد
زندگی صحنــــــــــه ی یکتـــــــــــای هنرمنـــــدی ماست
هر کسی نغمه ی خود خوانــــــــــــد و از صحنــــه رود
صحنـــــــــــــــه پیـــــــوستــــــــه بـــــــــــه جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند بـــــه یاد.
